De stichting

Stichting Training for Life is opgericht in 2014 met als doel patiëntenuitkomsten te verbeteren voor moeders en pasgeborenen. We ondersteunen zorgprofessionale en moeders in het verbeteren van gezondheidskansen. Enerzijds gebeurt dit via simulatietrainingen, anderzijds via verbeterde registratie van medische gegevens en ontsluiting van die data in het maternity dashboard. Elk project start met een lokale inventarisatie van de oorzaken, gevolgd door een training op programma op maat met simulatietraining en aanpassingen in de workflow. Parallel wordt via wetenschappelijk onderzoek geëvalueerd wat het effect van het programma op de gezondheidsuitkomsten van moeder en kind is.

Stiching Training for Life heeft een nauw samenwerkend bestuur en werkgroep. Het bestuur is verantwoordelijk voor de visie en beleidsplannen van de stichting, en draagt middels haar kennis en omvangrijke netwerk bij aan de stichtingsdoelstellingen.

Het bestuur van de stichting bestaat uit:

• H.J.A.M. van Kruijsdijk (voorzitter)
• L.K. Dijkstra (penningmeester)
• H.C.H.M. van Dongen-Lamers (secretaris)
• H.J. de Ruiter (lid)
• M.B. van der Hout-van der Jagt (lid)

Dit bestuur is geheel op vrijwillige basis samengesteld.

De werkgroep draagt bij aan de stichtingsdoelstellingen middels de implentatie van hun kennis bij het maken en uitvoeren van de projectplannen. Dit multidisciplinaire team bestaat uit gynaecologen, arts-onderzoekers gynaecologie, verloskundigen, technisch geneeskundigen en ingenieurs, samengebracht in de onderzoeksgroep Fundamentele Perinatologie van prof. dr. Guid Oei. Tevens werken we samen met de experts van het medisch educatie- en simulatiecentrum Medsim, onder leiding van drs. Rob Steinweg.

Stiching Training for Life is ontstaan in Nederland. Sinds 2018 is er een zusterorganisatie in Oeganda opgericht, Training for Life Uganda Limited, in Kampala. Dit team zorgt voor de lokale realisatie van de stichtingsdoelen ten behoeve van maternale en neonatale gezondheid. Zij hebben een elektronisch geboortedossier en maternity dashboard geïmplementeerd in drie Oegandese ziekenhuizen.

Contact

info@trainingforlife.nl
Stichting Training for Life
Adres: Ds. Theodor Fliednerstraat 1, 5631 BM Eindhoven, The Netherlands
Kamer van Koophandel (KvK): 61884307
IBAN rekeningnummer: NL91 RABO 0301 6316 54

Zusterorganisatie in Oeganda: Training for Life Uganda Limited
Adres: P.O.BOX 8158, Kampala, Crane Plaza, 3rd floor 304, Uganda
Registratienummer: 80020001273563
Bankaccountnummer: 0129369001 Diamond Trust Bank

Beleidsplannen

Stichting Training for Life heeft samen met het Oegandese Gezondheidsministerie en met gynaecologen van Makerere University en New Mulago Specialized Women and Neonatal Hospital een implementatieplan voor Oeganda geschreven om in alle veertien opleidingsziekenhuizen en districtsziekenhuizen een Training for Life simulatiecentrum op te richten. In 2018 is de eerste lokale multidisciplinaire groep opgeleid die deze trainingen kan uitrollen. Dr. Ntuyo is bovendien opgeleid als mastertrainer en coördinator voor het Training for Life programma in Oeganda. De effectiviteit van de teamtrainingen wordt geëvalueerd door middel van kennistoetsen, vaardigheidstoetsen, praktijktoetsen en het meten van de moeder- en babysterfte. Inmiddels is er Training for Life centra geopend in Mulago Specialized Women and Neonatal Hospital, Kawempe Campus en Mbale Hospital. Er zijn contacten gelegd met andere ziekenhuizen in Oeganda om het trainingscentra te openen en de bijbehorende opleiding te geven aan het lokale medische team. In het komende jaar zal het Nederlandse Training for Life team met behulp van de ontvangen Global Grant van Rotary Foundation nieuwe trainingcentra oprichten en trainers opleiden. Tevens is een van de speerpunten om het hiervoor speciaal door Perined ontwikkelde digitale bevallingsregister uit te rollen.

Actueel verslag van uitgeoefende activiteiten

Sinds de oprichting van Training for Life is in China één centrum opgericht waar 34 medisch- en communicatietrainers getraind. In Oeganda drie centra opgericht en totaal 22 medisch- en communicatietrainers opgeleid, die vervolgens meer dan 300 zorgverleners hebben getraind. Dr. Ntuyo is opgeleid als mastertrainer en coördinator van Training for Life Oeganda. In 2019 hebben we een groep van zeven technische ziekenhuismedewerkers opgeleid tot simulatiespecialist die in elk van de drie trainingscentra zorg dragen voor de technische kant van de trainingen: voorbereiden van de simulatieruimte en bedienen van de audio-videoapparatuur tijdens de training en bij de debriefing met het team. Via social media helpen zij elkaar bij het oplossen van de technische zaken zoals storingen en onderhoud van apparatuur.

Het laatste jaarverslag vindt u hier.

Literatuur

Ons implementatieplan is gebaseerd op de volgende literatuur:

• American Academics of Pedatrics. Helping Babies Survive.
• Bashour, H. N. et al., The effect of training doctors in communication skills on women’s satisfaction with doctor-woman relationship during labour and delivery: a stepped wedge cluster randomised trial in Damascus. BMJ Open 2013;3:e002674.
• Birch, L. et al. Obstetric skills drills: evaluation of teaching methods. Nurse Educ Today 2007;27:915–22.
• Commitment to maternal and child survival. Investment case for Maternal, newborn, child and adolescent health sharpened plan for Uganda. March 2016.
• Cook, D.A. et al., Technology-enhanced simulation for health professions education: a systematic review and meta-analysis. JAMA 2011; 306(9):978–988.
• Cooper, J.B. et al., Design and evaluation of simulation scenarios for a program introducing patient safety, teamwork, safety leadership, and simulation to healthcare leaders and managers. Simul Healthc 2011;6:231–8.
• Crofts, J.F. et al., Onsite training of doctors, midwives and nurses in obstetric emergencies, Zimbabwe. Bull World Health Organ 2015;93:347-351.
• Crofts, J.F. et al., Practical simulation training for maternity care--where we are and where next. BJOG 2011;118(Suppl):11–6.
• Draycott, T. J., et al. Improving neonatal outcome through practical shoulder dystocia training. Obstet Gynecol 2008;112:14–20.
• Draycott, T.J., et al. Does training in obstetric emergencies improve neonatal outcome? BJOG 2006;113:177–82.
• Forsetlund, L. et al., Continuing education meetings and workshops: effects on professional practice and health care outcomes. Cochrane database Syst Rev CD003030 2009, doi:10.1002/14651858.CD003030.pub2.
• Fransen, A.F. et al., Effect of obstetric team training on team performance and medical technical skills: a randomised controlled trial. BJOG 2012;119(11):1387-93.
• Grady, K. et al., Improving essential obstetric and newborn care in resource-poor countries. J Obstet Gynaecol 2011;31:18–23.
• Graham, W.J., Criterion-based clinical audit in obstetrics: bridging the quality gap? Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol. 2009;23:375–88.
• Hogerzeil, H. V. et al., Instability of (methyl)ergometrine in tropical climates: an overview. Eur J Obstet Gynecol Reprod Biol 1996;69:25–9.
• Hoop, E. de, et al., The stepped wedge cluster randomized trial always requires fewer clusters but not always fewer measurements, that is, participants than a parallel cluster randomized trial in a cross-sectional design. In reply. J Clin Epidemiol 2013;66:1428.
• Hussey, M. A. et al., Design and analysis of stepped wedge cluster randomized trials. Contemp Clin Trials 2007;28:182–91.
• Issenberg, S.B. et al., Features and uses of high-fidelity medical simulations that lead to effective learning: a BEME systematic review. Med Teach 2005;27(1):10–28.
• Jhpiego. Helping Mothers Survive Bleeding after Birth.
• Kalyango, J. N., et al., Home medication management practices and associated factors among patients with selected chronic diseases in a community pharmacy in Uganda. BMC Health Serv Res 2012;12:323.
• Kirkpatrick D.L. et al., Evaluating training programs: The four levels. San Fransisco CA Berrett-Koehler Publ. 1994.
• Lonkhuijzen, L. van, et al., A systematic review of the effectiveness of training in emergency obstetric care in low-resource environments. BJOG 2010;117:777–87.
• Maouris, P. et al., Outreach obstetrics training in Western Australia improves neonatal outcome and decreases caesarean sections. J Obstet Gynaecol 2010;30:6–9.
• Mbonye A.K. et al., Declining maternal mortality ratio in Uganda: priority interventions to achieve the Millennium Development Goal. Int J Gynaecol Obstet 2007;98(3):285–90.
• Mckay, A.L., The Ugandan Maternal and Newborn HUB: Supporting Sustainable and Effective Professional voluntarism. 2013:1–53.
• Mdege, N.D., et al., Systematic review of stepped wedge cluster randomized trials shows that design is particularly used to evaluate interventions during routine implementation. J Clin Epidemiol 2011;64:936–48.
• Merién, A.E.R., et al., Multidisciplinary team training in a simulation setting for acute obstetric emergencies: a systematic review. Obstet Gynecol 2010;115:1021–31.
• Ministry of Finance, Planning and Economic Development the republic of Uganda. Millennium Development Goals Report for Uganda 2013
• MOH. Annual Health Sector Performance Report 2011/12. Kampala. 2012.
• Nelissen, E., et al., Helping mothers survive bleeding after birth: an evaluation of simulation-based training in a low-resource setting. Acta Obstet Gynecol Scand 2014:93:287–95.
• Nelissen, E., et al., Applicability of the WHO maternal near miss criteria in a low-resource setting. PLoS One 2013;8:e61248.
• Penny, S., et al., Training initiatives for essential obstetric care in developing countries: a “state of the art” review. Health Policy Plan 2000;15:386–93.
• Phipps, M.G., et al., Outcomes from a labor and delivery team training program with simulation component. Am J Obstet Gynecol 2012;206:3-9.
• Riley, W., et al., Didactic and simulation nontechnical skills team training to improve perinatal patient outcomes in a community hospital. Jt Comm J Qual Patient Saf 2011;37:357-64.
• Say, L., et al., Maternal near miss - towards a standard tool for monitoring quality of maternal health care. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2009;23:287-96.
• Scholefield, H., Embedding quality improvement and patient safety at Liverpool Women's NHS Foundation Trust. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2007;21:593-607.
• Sorensen, B.L., et al., Substandard emergency obstetric care - a confidential enquiry into maternal deaths at a regional hospital in Tanzania. Trop Med Int Health 2010;15:894-900.
• Souza, J.P., et al., The WHO maternal near-miss approach and the maternal severity index model (MSI): tools for assessing the management of severe maternal morbidity. PLoS One 2012;7:e44129.
• Tunçalp, O., et al., The prevalence of maternal near miss: a systematic review. BJOG 2012;119:653-61.
• UNDP, The 2013 Uganda MDG Progress report.
• UNICEF, Uganda Statistics.
• Walker, D.M. et al., Impact Evaluation of PRONTO Mexico: A Simulation-Based Program in Obstetric and Neonatal Emergencies and Team Training. Sim Healthcare 2016;11:1-9.
• WHO, Children: Reducing Mortality.
• WHO, Definition of Maternal Mortality Ratio.
• WHO, Sustainable Development Goals.
• Woertman, W., et al., Stepped wedge designs could reduce the required sample size in cluster randomized trials. J Clin Epidemiol 2013;66:752–8.
• World bank, Ugandan Maternal Mortality Ratio.
• World bank, Ugandan Neonatal Mortality Ratio.